Sinthia

Begripvolle Benadering van Gedrag

Kinderen kiezen er niet voor om bang, boos, agressief, brutaal, enzovoort gedrag te vertonen. Vaak weten ze gewoon niet hoe ze zich anders moeten gedragen. Gedrag komt voort uit beeldvorming, (oude) gedragspatronen, gedachten en generaties die al lang hetzelfde doen en alle achtergronden en aspecten helpen daaraan mee. Duidelijkheid en structuur bieden is belangrijk, maar hoe doe je dat als je ziet, merkt, voelt en hoort dat een kind het moeilijk heeft.

Soms is het zo simpel als de vraag: “Ik zie dat het niet zo goed met je gaat, kan ik je ergens mee helpen?” Maar verwacht niet meteen een volledig en duidelijk antwoord van een kind in de basisschoolleeftijd. Vaak hebben kinderen nog een ruime gevoels- en belevingswereld waarvoor hun én onze woordenschat niet altijd toereikend is. Tijd, geduld, begrip en consistentie zijn belangrijk in deze situaties. Dat lijkt tegenstrijdig, maar de vraag: "Ga je je vandaag wel gedragen?" heeft namelijk een heel andere uitwerking op kinderen, en helaas ken ik veel kinderen die deze vraag vaak aan het begin van de ochtend van hun ouders en/of leerkrachten krijgen. En nee, ik veroordeel niet, want soms weet je gewoon niet hoe je iets moet aanpakken. Je hebt alles al (dat je zelf wist) uit de kast getrokken. Dan is hulp vragen noodzakelijk. Kinderen zijn afhankelijk van de volwassenen om hen heen. Ze hebben vaak geen keuze over de school waar ze heen gaan, de leerkracht die ze krijgen, de manier van lesgeven en de kinderen waarbij ze in de klas zitten. Toch hebben kinderen autonomie nodig en juist het gebrek daaraan maakt dat kinderen zich afwijkend kunnen gaan gedragen.

Ze vervelen zich in de klas, vinden juist iets heel moeilijk, durven geen vragen te stellen of stellen juist te veel vragen, gaan vechten, durven niet voor zichzelf op te komen, zijn overdreven beleefd of juist brutaal (wie bepaalt dat eigenlijk?). En laten dit nu juist de dingen zijn die, als je met een andere 'bril' durft te kijken en nog niet over oplossingen probeert na te denken, helderheid kunnen geven in het gedrag van kinderen. En vergis je niet, hetzelfde gedrag dat twee kinderen laten zien, kan een heel andere achtergrond hebben.